GORTYN seu GORTYS et GORTYNA

GORTYN, seu GORTYS, et GORTYNA

opp. mediterr. Cretae ad Lethaeum fluv. Plin. l. 4. c. 12. Hîc Philippus Ep. floruit A. C. 175. Hinc Gortynius, ut spicula Gortynia apud Stat. Theb. l. 3. v. 587. quibus Gortynenses celebres fuêre. Luc. Civ. Bell. l. 3. v. 186.

----- Nec Eois peior Gortyna sagittis.

Idem l. 6. v. 214.

Dictaeâ procul ecce manu Gortynis arundo

Tenditur in Scaevam.

Ovid. Met. l. 7. v. 776

Nec Gortyniaco calamus levis exit ab arcu.

Nic. Lloyd. Amplitudinem huius civitatis olim centum quinquaginta stadia implevisse, scribit Strab. l. 10. p. 478. ad quem locum. Vide Casp. Barth. Animadv. ad Stat. Theh. l. 5. v. 361. Conditam a Gortye Heroë, atque Ellotiam primo ab Europa Cretensibus sic dicta, appellatam fuisse, legas apud Steph. Atymnum ibidem cultum esle, Solin. memorat c. 11. ad quem vide Salmas. p. 172. Vide quoque supra ubide Atymno.